Kurcze współczuję Twojemu mężowi. Niech odpoczywa, niby nie widać urazu ale przecież płuca, żebra, to nawet przy oddychaniu klatka piersiowa pracuje. A macie to zdjęcie rtg? Może pokażcie je innemu lekarzowi do konsultacji? Weronika a jak Twoje kolano? Doszło do siebie czy daje znać o sobie? Kurcze u nas też w przedszkolu była składka 250zl i dziś jeszcze książkę z angielskiego za 26zł zamówiłam. Niby ok, bo płacimy za całą wyprawkę higieniczną i plastyczną, nie musimy sami kupować. Ale powiem Wam że w szoku jestem że takie drogie to wszystko..

Właśnie Sabinka już wstaje gdzie się da:) a że jest wysoką dziewczynką to nawet ze stołu rzeczy potrafi ściągnąć:D nawet nie wiecie jak się cieszę, jak na nią patrze.

Właśnie zastanawiamy się czy nie pójść gdzieś jeszcze bo to nie jest dobrze. Dziś znów był u chirurga na kontroli a ten nawet go nie zbadał. Zwolninie przedłużył. A zdjęcia nie mamy. Tylko że mąż nie leży. Ma zwolnienie od pracy to w naprawie samochodów nadrabia. Krzycze ale nie słucha. Mówi że terminy gonią. Ale teraz prosi mnie o pomoc więc dziś razem byliśmy u takiego gościa od rana. I w garażu też mu pomagam na tyle na ile moge.

A ile składka na tą wyprawkę wynosi Bożenko? U nas też jest składka i przedszkolanka kupuje. U nas 150 zł. Rodzice kupują tylko paste, szczoteczke, kubeczek i poduszeczke. Właśnie Weronka napisz jak twoje zdrowie. I co u ciebie słychać? Jak Ala w przedszkolu? Masz troszke wolnego czasu? U mnie Nikola coś kaszleć brzydko zaczeła.

Czesc dziewczyny. U nas wyprawka plastyczna 70 zl dajemy i przedszkolanki wszystko zakupuja, pasty szczoteczki chusteczki my, za ksiażki 89zl, rada rodzicow 50zl i ubezpieczenie 30 zł. W tym roku zostalam wybrana do rady rodzicow w naszej grupie i jako zastepca przewodniczacego rady rodzicow ogolnie przedszkolnego. Ala grzeczna cieszy sie ze chodzi do przedszkola. Ula daje czadu jak zawsze po prostu czasami rece opadaja. Z zębów to u nas tez ciezko wychodza ostatnio przebily sie gorne 4 i juz widac opuchniete 3 gorne a na dole dopiero przebila sie jedna dwójka wiec ida ale Wilno i ciezko. Zaczyna powtarzac np di di, titit na cicho mowi tiho i bardzo duzo piszczy i prubuje wymuszac placzem.

Kolano ok jak na razie zdjecie rtg wyszlo ok. Z z wolnym czasem coz znalazlam sobie nowe hobbi bo od pieczenia plackow i tortow dupsko uroslo to znalazlam nowe a dokladnie wilkina papierowa oraz wianki i choinki z szyszek jak mi sie uda to postaram sie na bloga cos wkleic chociaz ostatnio probowalam z tortami to nie szlo zbytnio nie wiem dlaczego.

Karolina bardzo sie ciesze z postepow Sabinki bedzie dobrze zobaczysz.

Weronika do tej wikliny trzeba mieć cierpliwość. Ja kiedyś zaczęłam robić, ale po pierwszym koszyku rzuciłam to w kąt :D a właśnie mam w łazience mała wiklinową półkę, w której wyszczerbiła się Góra. Zastanawiam się czy taką metodą mogłabym uzupełnić te ubytki. Chyba spróbuję. Jak zabezpiecze farbą to może będzie w miarę trwałe.

Troche trzeba ale ja lubie takie reczne prace i jakos ta cierpliwosc znajduje, bardzo mnie to odpreza. Dziś nauczyłam sie robic kwiaty. A tak zmieniajac temat. To mam do was pytanie czy wasi mezowie wspieraja Was w waszych pomyslach planach marzeniach? Moj maz mnie ostatnio dobija i czuje ze coraz bardziej sie oddalamy bynajmniej ja bo kazdy moj plan np szukanie pracy krytykuje i stawia pod sciana a co z dziecmi bo on wielce nie moze sie nagiac zeby to jakos zgrac, teraz jestem w tej radzie rodzicow co wiaze sie z tym ze czesciej musze byc w przedszkolu np na uroczystosciach i teraz w czwartek przedszkole organizuje dzien przedszkolaka dla dzieciakow zaproszenona jest tylko rr a moj maz jak dowiedzial sie ze w czwartek musi tak ulozyc prace aby mogl sie nia zajac odrazu powiedzial a nie mozesz odmowic. Wkurza mnie to i nie czuje zeby mnie wspieral ze czasaminrobi juz ze wszystkiego problem co nie dotyczy jego i gospodarstwa w sensie ze mu zawsze musze znalezc checi i sile pomoc a jak cos poza to juz złe, zaczyna yo być dla mnie chore.

Weronika, rozumiem Cię. Tzn. u mnie jest inaczej, mój Ł mnie wspiera i namawia, popiera moje plany, ale jak przychodzi co do czego, to mi nie pomaga mi przy dzieciach więc nawet jak chcę coś zrobić to muszę dzieci do mamy taszczyć. Pracuje dużo, za dużo, nawet jak wraca to pada i zasypia. Więc czasem nawet nie ma opcji żeby mu dzieci zostawić. Ale to inna bajka, u każdego jest inaczej. Rozumiem o co Ci chodzi, bo kiedyś u mnie też tak było. I miałam taki moment, czułam się jak przywiązana :/ wiesz, nie dawaj za wygraną. Rób swoje. Świat się nie zawali jeśli nawet na cały dzień znikniesz. Jesteś nie tylko żoną, matką, ale też masz swoje potrzeby, chociażby wyjść i mózg przewietrzyć, a jeśli jesteś tam potrzebna to tym bardziej idź. Wiem, że pewnie masz dość meldowania się kiedy wychodzisz, kiedy wrócisz.. To potrafi zniechęcić.. Ale nie Weronika, idź tam i rób swoje. Jak trzeba to podrzuć Ule komuś w tym czasie. A Ale weź ze sobą. Jeśli już mąż naprawdę nie może z nimi być. Ale to sama najlepiej wiesz czy to wykonalne czy nie. Jak raz, drugi, trzeci zrezygnujesz ze swoich planów to później będzie trudniej. I mąż Cię skutecznie zniechęci. Wiesz, jemu łatwiej jest poprosić Ciebie żebyś nie szła niż samemu się spiąć i Cię w czymś wyręczyć.