Cukier na czczo 85, teraz po obiedzie 128 wiec polozna mowi ze wyniki w porzadku. Jesli nic innego mi nie zrobia to jutro sie wypisze bo wyraznie widac ze nie mam cukrzycy.

U mnie też przy mierzeniu glukometrem jest w normie, ale mimo to na badaniu cukru ten drugi po godz był podwyższony :( już sama niewiem jak to dziala.

A to ja mialam wszystkie wyniki w normie i trzymaja mnie tu. Marzy im sie ze do niedzieli zostane.

W szpitalu jak sie leży to idzie depresji dostać :/

Oj mozna. Ja juz pierwszego dnia sie trzese jak cos nie idzie po mojej mysli. Moj gin kierujac mowil ze jedna dobe bede a tu mowia ze do niedzieli. Niech sie pocaluja wiesz gdzie...

Oj współczuję Ci Izulek. Rozumiem twój ból rozstania ze starszym dzieckiem. Ja leżałam dużo w ciąży w szpitalu na patologii ale moje jedyne zmartwienie było dziecko w brzusiu, więc w sumie pamiętam że płakałam z emocji, strachu, tęsknoty za mężem, ale czułam się bezpiecznie że w razie coś mam lekarzy i położne. Ale rozumiem że masz dość. Oby nic złego nie wykryli i obyś mogła szybko być w domku. Tule cie mocno!

Ewelinka. Tak mi smutno ze nie uda nam się napewno być razem w ciąży :( naprawdę liczyłam, że obie będziemy przeżywać to szczęście. Mnie czeka długa droga do badań, genetycznych i pewnie jak zajdę w ciążę o ile wogole się uda, ty będziesz już tulic bobasa. Jak teraz u ciebie? Jak twoja sytuacja?

Szoszanko wierzę ze ci ciężko ,nie wiesz nawet co Cię czeka ale zawsze tubjestesmy z tobą ,choć może nie umiem pomóc w takiej sytuacji bo się nie znam ale będę Cię wspierać i dodawac otuchy. Trzymam mocno kciuki zeby wszystko było jednak ok i może niedługo się uda. My się staramy ,6dni do okresu ale nie chce myśleć bo się boje nakręcić ; (

Ewelinka. Wiem o co chodzi. To chyba najlepsze. Spróbuj przez te 6 dni nie myśleć o ciąży, tylko spróbuj nastawić się na okres. A może się uda i zdarzy się cud? Życzę Ci tego cudu wielkiego. Ja dziś mam 29 urodziny. Powinnam się cieszyć, ale jakoś ten rok taki smutny dla mnie. Uczę się już Noe myśleć o ciąży, o dziecku, nastawiam się że muszę odpuścić inaczej będzie wszystko mocniej boleć, zwłaszcza że nie wiem jak długo będę czekać na genetyka, na badania itp :/ to już niezależne ode mnie mogę tylkp przyjąć to i spróbować zaakceptować. Buziaczki!

Najlepszego Szoszanka :)